26 pażdziernika

 ,,To nie sprawiedliwe, że pierwszy listopada jest w sobotę !. Tracimy jeden wolny dzień!" - Bakteria wytrzeszczyta na mnie oczęta i było widać, że naprawdę stara się zrozumieć. Zapytała, co ona może zrobić??? Przestawić kalendarz czy jak? Janek oświecił ją, że mozemy ten dzień wolny przenieść na poniedziałek, na trzeciego listopada. Z jakiej racji mamy być poszkodowani? Nasza argumentacja nie zrobiła jaednak na niej żadnego wrażenia. Wobec tego postanowiliśmy, że przyjedziemy do szkoły jako ... dusze pokutujących uczniów !!!

                            3 listopada
Całą klasą wkroczyliśmy do szkoły. Od razu zwróciła na nas uwagę wożna (w sumie nic dziwnego, każdy z nas miał na sobie prześcierdło, jak to duchy!) i każda nam iść do wychowawczyni. Skoro tylko bakteria zarejstrowała, że przyszliśmy w prześcieradłach z dziurami wyciętymi na oczy, stwierdziłą, że tym razem nie da sobie z nami rady i ściagneła na pomoc Larwę. Zapadłwyrok: ,,No dobrze, możecie dziś nie mieć lekcji, ale przygotujcie jakiś program artystyczny - w prześcieradłach oczywiście.
Jak? Teraz? Bez przygotowanie?
Po chwili jednak zaćmienie nam przeszło, Larwa zwineła się odpłyneła z histeryzującą Bakteria (,,Bo wie pani, może to przeze mnie, może im nerwy wysiadły, bo za dużo im zadaję ...").
Po godzinie mieliśmy wszystko opracowane. W sali gimnasycznej uczniowie rozsiedli się podłodze, bo nikt nie miał czasu ani ochoty na taszczanie za sobą krzeseł, wystarczyło, że trzeba było je przynieść dla nauczycielki. Cisza... I nagle rozległo się coś pomiędzy wyciem psa, zawodzeniempuszczyka a smęceniem potępionej duszy. Tak to mnie wiecej brzmiało i chyba nikt z publiczności nie domyślał się, ile kosztowało nas zachowanie powagi przy tym wyciu. Po chwili na scenie ukazało się pięć Duchów.
Historia była prosta: wywotał je przez przypadek Michał, bo nie wiedział, ze w Hallowen nie wolno chańbić się pracą. Ponieważ to uczynił, teraz nie zazna spokoju , dopóki nie naprawi swoje błędu. A Duchy były takie:

1.Duch Poszukujący Wspólnego Mianownika (wielka rola Łukasza, który ostatnio podpadł ekierce , bo nie umiał rozwiazać zadania z ułamkami) - całą wiecznosć błąka się po świecie, szukając mianownika dla ułamków NIEMAJACYCH wspólnego mianownika.

2.Duch Cierpiący na Tasiemca (wielka rola moja, ponieważ na ostatniej biologii odmówiłam odpowiedzi. Powiedziałam Bakterii, że nie będę się uczyła o tasiemcu, bo potem nie mogę jeść) - skazany jest na powtarzanie w kółko budowy zewnętrznej (i nie tylko) tasiemca.!.

3.Duch Szepczący (wielka rola Izki, ponieważ zapomniała, że trzeba było nauczyć się na pamieć ,,Inwokacji" i Nowlka prawie się popłakała, bo dla niej każdy powinien znać ,,Inwokacje". Izka przez grzecznosć nie wyprowadziłą jej z błędu, bo według niej każdy, to powinien znać telefon do niejakiego Piotra P., jej najnowszej ,,zdobyczy") - skazany na szeptanie w kółko CAŁEGO ,,Pana Tadeusz".

4.Duch Potamany (wielka rola Pączką, który po ostatnim WF-ie miał takie zakwasy, ze nie mógł się ruszać. Stwierdził, że ma za słabą kondycję i coś z tym musi zrobić) - skazany na wykonywanie co minutę 10 pajacyków.

5.Duch Skazany na Brak Lusterka (chyba najgorszy, wielka rola Paulinki) - do końca świata nie będzie miał lusterka, poniewąż kiedys na lekcji plastyki wybiegł z dzikim wrzskiem z sali, krzycząc, że od tych farb ma uczulenie, cała buzia go swędzi i musi iść do łazienki sprawdzić, czy nie am jakieś wysypki.

Ponieważ Miachał w końcu przeprosił duchy za swoje olbrzymie niedopatrzenie itd., dały mu spokój i znikły. Koniec.

Nasze przedstawienie wszystkim przypadło do gustu. A Larwa dotrzymałą słowa i tego dnia nie mielismy lekcji. Myślałby kto, żr taka słowna , pewno dotarł do niej nasz przekaz i wystraszyła się, ze jakieś duchy mogą się jej zwalić na głowę.
  
                


  


             8 czerwca
,,Jeśli średnio fajnie. Bakteria ciagle sie wściekła, co najmiej jakbyśmy jej zniszczyli wszystkie zielniki" - obwieściła nam Anka. Dziś była jej kolej na czatownie pod pokojem nauczycielskim i zbieranie informacji o aktualnym nastroju wychowawczyni. Nie powiedziałą nic odkrywczego: Bakteria od dwóch tygodni jest taka. Na razie pedagogicznej okazało się, że prawdopodobnie nikt z jej uczniów nie będzie miał świadectwa z czerwonym paskiem. Bardzo ją to dotkneło. Ją?! Przecież to NAS powinno oburzyć, bo to NASZE świadectwa. To nie jest tak, że jesteśmy tumanami. To Oni (jeju, brzmi to jak Goście z Kosmosu, ale ostatnio mam wrżenie, że częśc nauczycieli jest z nimi dość blisko spokrewniona) nas tak urządzili - obniżyli całej klasie oceny z zachowania - jako opodsumowanie naszej rocznej intesywnej pracy na rzecz NNR-u, czyli: NicNieRobienia.
,,No to mamy problem" - Paulinka jak zwykle wykazała oszałamiającą spostrzegawczość ,,A ja mam pomysł !" - Janek jak zwykle wykazał oszałamiającą przytomność umysłu. Ech, to się zaczyna robić nudne. Czy oni zawsze muszą tak przewidywalnie się zachowywać? Janek nie chciał zdradzić pomysłu. Powiedział, że wszystko opowie nam za 2 din...

                       10 czerwca
,,No, mów wreszcie, bo nie ręczę za siebie" - ryknełam na Janka, jak tylko wsadził głowę do szatni. Hm, w sumie przesadziłam. Mógł od tego ogłuchnać, a wtedy koniec z naszymi dotleniającymi mózg kłutniami. 
Janek nic nie powiedział, tylko wyjął z plecaka ... świadectwo. Nasze miny nie wróżyły nic dobrego. Teżmi pomysł !!! Ej, chwila, tam nie było ocen! Rafałzażądał obejrzenia tego ,,pomysłu" i okazało się, że korzystając ze swojego starego świadectwa, skanera, programów graficznych, drukarki i wrodzonych (polsko-japońskich, oczywiscie!) zdolnosci, Janek sam je zrobił! Genialny plan: rodzicom wreczymy te cenzurki-samoróbki, po co mają się stresować orginalnymi? 

                       20 czerwca
Wpisanie ocen i innych potrzebnych
rzeczy pozostawiliśmy Edycie. Ona ma piękny charakter pisma, zupełnie jakby pół życia spędziła, kaligrujac niczym średniowieczny mnich. Edyta zadanie wykonałą na ,,6" - swoją drogą taka była większość ocen na naszych ,,świadectwach". Nagle Olka zreflektowała się: ,,Czekajcie, zapomnieliśmy o czerwonych paskach!". Racja. Co robić? To fałszerstwo jest strasznie pracochłonne, nie wyrobimy się z nową porcją Świadectw w 3 dni. Pączek stanął na wyskokości zadania i powiedział: ,,Zostawcie to mnie. Ja to załatwię". Gdyby Pączek był trochę mniej ,,po-prostu-Pączkiem", a trochę bardziej Bradem Pittem, to po takim wystąpieniu wszystkie byśmy się w nim zakochały. A tak powiedziałysmy, ze jest wspaniały. A potem z Paczka wyszedłPączek - zaążdał 4 paczek chipsów bekonowych.

                      24 czerwca
Pączek bardzo dumnny z siebie wyjął świadectwa. Rzeczywiscie, wszystkie miały czerwony pasek. Szkoda tylko, że nie namalowany czy wydrukowany na papierze, tylko każdy egzemplaż był przewiazany CZERWONĄ WSTĄŻKĄ !!! Zabrakło nam słów. Najpierw wytrzeszcxzyliśmy oczęta na te misternie zawiązane kokardki, a ptem ryknelismy śmiechem. Fakt, Pączek w życiu nie miał takowego świadectwa, wiec nie wiedział, jak to-to wygląda ! Nici z naszego planu ! Przecież nie wręczymy tegoi rodzicom. Po namyśle stwierdziloiśmy, że chociaż widać, że to podróby (ciekawe, po czym można poznać prawda?), to jednak rodzica bardzo się z nich ucieszą. W każdym razie te wstąrzki na pewno przyćmią pierwsze, zdecydowane mniej radosne wrażenie wywopłane ocenami na świadectwach właściwych ...